16. Cisza przed burzą.

Schodziliśmy na śniadanie w wyśmienitych nastrojach trzymając się za ręce. Nasze śmiechy rozchodziły się po całej restauracji.
- A co Wy tacy weseli Gołąbki nasze? - zapytał Phoenix. - Siemka, Piękna. - przywitał się ze mną całując mnie w policzek.
- Hej, Przystojniaku. - odwzajemniłam całusa.
- Ej, a My? - Rob zrobił minkę szczeniaka.
- Ech, Los Soldierki. - zaśmiałam się i podeszłam do pozostałej trójki, by ucałować ich policzki, a następnie przytulić moje przyjaciółki. April poszła po musli z jogurtem dla mnie.
- Dzięki Słonko. - pocałowałam ją w policzek, gdy postawiła przede mną miskę i szklankę z wodą.
- Jak Ty możesz to jeść? - zapytał z wyrzutem Joe.
- Normalnie, to jest bardzo zdrowe. Spróbuj. -  nabrałam mu trochę na łyżkę i podsunęłam mu ją pod nos. Zjadł i pokiwał głową.
- Całkiem niezłe. Chyba się przerzucę na ten wasz slim Life. - zaśmiał się.
- Proszę bardzo. Możemy wieczorkiem pójść razem pobiegać, chcesz? - objęłam go.
- Z Tobą zawsze. Ale jak nam papaprańcy zrobią foty, to ich zgniotę. - mruknął.
- Oj pieprzyć to. Już się do tego przyzwyczaiłam. - przewróciłam oczami przytulając się do Chazza.
- A może byśmy tak poszli całą ekipą? - zaproponował Rob.
- Ej, Słoneczko, mówiłam Ci już, że jesteś genialny? - puściłam mu oczko.
- Czekaj no... Niech sobie przypomnę. - zamyślił się. - Ostatnim razem w studiu, jak Cię uczyłem grać na perkusji, - zaśmiał się.
- Nosz kurwa, co ze mnie za fanka. Tyś genialny jest znów układam tekst, rap we krwi mam po bracie, który nosi w gwiazdki gacie. - zarymowałam.
- Ty już lepiej zamknij się, bo jak w łepek pacnę Cię to czerwone włosy Twe niczym mgła rozpłyną się. - Spike natychmiast się odgryzł.
- Chester, zapisałeś to? - zapytał Hahn.
- No właśnie to robię. - usłyszałam śmiech Benningtona.
- Nattie Nattie co za świat, to na serio jest Twój brat? Cierpisz pewnie, cierpisz wielce, mogę zająć jego miejsce? - Phoenix puścił mi oczko.
- Phoenix Phoenix niezłe rymy, już należysz do rodziny, już Cię Kocham jak braciszka, mimo, że mamy inne nazwiska. - zaśmiałam się i wysłałam mu buziaka.
- Farrell lepiej zamknij japę, zero pojęcia o rapie, nie zajmiesz mojego miejsca choćbyś piszczał, jęczał, stękał. Nathalie jest moją siostrą, choć czasami trochę ostrą. Często straszna z niej małpa, ale także niezła dupa. - zarymował Spike.
- Och dziękuję braciszku. - dałam mu całusa w usta. - Teraz coś o moim bracie. Mike Shinoda, pewnie znacie? Znacie, bo to król jest rapu, od Chicago po Singapur. - wtuliłam się w niego.
- Moja siostra, to Nathalie. Ja się wcale nią nie chwalę, ale jest tak zajebista, że Talinda przed nią pryska. Porównania wcale nie ma, posłuchajcie, to nie ściema. Piękna, mądra i szalona, ma przy sobie Benningtona.
- Usidliła nam Chesterka rockman na kolanach klęka i w piosenkach recytuje, jak się przy niej zachowuje. Że zupełnie stracił głowę, tylko o niej  teksty nowe. Przed oczami ma jej ciało na okrągło mu jej mało. - Phoenix zaczął rechotać.
- Posłuchajcie no chłopaki, poemacik piękny taki, że aż nie chcę Wam przerywać, ale musimy się zmywać. - zaśmiałam się.
- Racja. - Chazzy się zaśmiał, a ja dałam mu buziaka i wstaliśmy od stołu, po czym wyszliśmy z restauracji i z hotelu.
- Kocham Was wariaty, wiecie o tym? - spojrzałam na chłopaków.
- Wiemy Kochanie. - Robby puścił mi oczko. - My Ciebie też. - przytulił mnie.
- Ej, grupiak!! - przyciągnęłam do siebie wszystkich. Usłyszałam dźwięk fleszy, ale nie obeszło mnie to. Jeszcze specjalnie pocałowałam namiętnie Chazza, a on podniósł mnie do góry trzymając dłonie na moich pośladkach i co chwila je zaciskając. Reszta zespołu i dziewczyny zamknęli nas w kółeczku z bananami na mordkach. Znów flesze. Pozowanie przyniosło mi nawet frajdę, wiecie? Aż się sama dziwię. Jedno zdjęcie szczególnie mi się spodobało. Było oczywiście z Chazzem. Stanęłam sobie normalnie, a on przytulił mnie od tyłu i pocałował w policzek. Wtedy przechyliłam głowę bardziej w jego stronę zamykając oczy i uśmiechając się. Kolejne było takie, że, zrobiliśmy miny, jakbyśmy krzyczeli w swoją stronę. Do tego doszedł znak rock'a. Ostatnie zdjęcie, jakie pozwoliliśmy sobie zrobić ( wiedzieliśmy o nim) było z całym zespołem i dziewczynami. Zwykłe, szczere uśmiechy dodały mu uroku. Już nie mogłam się doczekać, aż zobaczę je wszystkie w gazetach.
Kiedy dotarliśmy na halę, cały skład naszych rywali wraz z Caro i jej siostrą już na nas czekał. Dziewczyny właściwie nic się nie zmieniły. Niskie blondynki. Caro miała jaśniejszy odcień blondu i niebieskie oczy, a Sylwia miała brązowe oczy i ciemniejszy kolor włosów.  Caroline podobno jest z Niall'em. Tak wyczytałam w gazetach, ale to mogą być plotki. Muszę się dowiedzieć, czy są prawdą, czy kolejnym marnym " newsikiem". Kiedy starsza z rodzeństwa Bery mnie zobaczyła, od razu zaczęła piszczeć z radości zwracając na siebie uwagę One'iaków i swojej siostry.
- Nathalie! - krzyknęła biegnąc w moim kierunku i coraz bardziej zmniejszając naszą odległość.
- Caroline! - krzyczałam niemniej uradowana z widoku przyjaciółki i pomogłam jej szybciej zmniejszyć dystans. Już po chwili trwałyśmy w uścisku.
- Cześć Słoneczko. - dałam jej całusa w policzek. - Czemu się nie odzywałaś? - zapytałam smutnym tonem.
- Niall zgubił mi ładowarkę do telefonu. - spojrzała w stronę Horana. - Przez cały wczorajszy lot słuchałam muzyki i padła mi bateria, a w hotelu się okazało, że Horanek bez pytania grzebał w moich rzeczach, " pożyczył " sobie ładowarkę przed wyjazdem. I " odruchowo " schował ją do swojej torby. - przewróciła oczami śmiejąc się.
- Rozumiem. - pokiwałam ze zrozumieniem głową. - Mam to samo z Chazzem. - uśmiechnęłam się kątem oka zerkając na ukochanego i chłopaków witających się z One Direction i siostrą Caro.
- Mów, co tam u Ciebie słychać. - zagadnęła Bery. - Gazety trąbią, że podobno jesteś z Chesterem. - puściła mi oczko.
- Nie będę zaprzeczać. Tym razem napisali prawdę. - uśmiechnęłam się.
- To gratuluję Kochanie. - znów znalazłam się w ramionach niebieskookiej.
- Ja również wyczytałam z gazet o Twoim związku z Horanem. - uśmiechnęłam się cwanie.
- I tu również pismaki mają rację. - zaśmiała się.
- No to musimy to koniecznie oblać. - zawtórowałam jej.
- No jasne, że tak. - przybiłyśmy sobie żółwika. - Byłam na koncercie, ale Cię nie widziałam. - burknęła zawiedziona.
- Miałam małą spinę z moim byłym i musiałam się ulotnić szybciej, niż zamierzałam. - przewróciłam oczami.
- Zayn coś wspominał, że wyszłaś na scenę i dałaś mu w ryj za to, że zmieszał z błotem Linkin Park. - spojrzała na bezchmurne niebo.
- Tak, właśnie za to oberwał. - potwierdziłam.
- Masz pazur, Laska. - Bery poklepała mnie po ramieniu.
- Wkurwił mnie sukinsyn. - prychnęłam. - Chodź już do nich. - pociągnęłam ją za rękę nie chcąc dalej drążyć tematu. Przywitałam się z Sisi i chłopakami.
- Nic się nie zmieniłaś. - Styles. Ach Styles. Flirciarz jakich mało.
- Dzięki. Ty też nie. - uśmiechnęłam się.
- Tu i ówdzie też nic nie ubyło. - zaśmiał się.
- Oj Styles, Styles. - pokręciłam głową rozbawiona zerkając na Chazza, który zaciskał pięści.
- Nie zapędzaj się, Harry. - warknął mój chłopak. Chester Charles Straszny Zazdrośnik Bennington.
- Spoko spoko stary. - Styles uniósł ręce w geście poddania.
- Chester, uspokój się. - skarciłam go. - To tylko żarty. - wtuliłam się w niego.
- Wiecie co? Chodźmy już lepiej grać, bo nam się piekło rozpęta. - usłyszałam gdzieś z daleka głos Zayna.
- Ma rację. - Tomilson go poparł i weszliśmy na halę. Jo poszła po piłkę i zaczęła się gra. Oczywiście Linkin Park był górą, 25:24. Zupełnie wykończona wyszłam spod prysznica, starannie wytarłam ręcznikiem ciało i włosy, założyłam bieliznę i wyjęłam z torby Ciuchy Natt, a na miejsce tych rzeczy włożyłam te, w których grałam. Wysuszyłam i rozczesałam włosy. Postanowiłam zostawić je rozpuszczone. Zrobiłam sobie delikatny make-up, a mniejszą torebkę schowałam do większej, po czym wyszłam na dwór . Usiadłam na murku i zapaliłam papierosa. Oglądałam sobie na telefonie zdjęcia, kiedy nagle usłyszałam chrząknięcie. Podniosłam głowę. Przede mną stał nie kto inny jak Seba. Przewróciłam oczami i schowałam telefon do torby.
- Nie pal, to szkodzi. - usiadł obok.
- Nie będziesz mi mówił, co mam robić. - nie spojrzałam nawet na niego.
- Nie sądzisz, że musimy porozmawiać? - złapał mnie za dłoń, ale szybko się wyrwałam.
- Nie widzę potrzeby. - rzuciłam i już chciałam wstać, ale pociągnął mnie na murek.
- Natt, proszę. - zrobił minkę szczeniaczka.
- Przestań Sebastian. Nie mam zamiaru z Tobą rozmawiać. Zostaw mnie, rozumiesz? - wycedziłam przez zęby.
- Ale ja Cię Kocham. - spojrzał mi w oczy.
- Błagam Cię.. - wybuchłam śmiechem. - Seba, nie kompromituj się i odejdź stąd. Dla Twojego dobra. Jak Chazzy Cię znowu zobaczy, to wylądujesz na ostrym dyżurze. - uśmiechnęłam się.
- Nelson, wszystko w porządku? - Phoenix stanął między nami i spojrzał na mojego byłego. - Koleś, do Ciebie jeszcze nie dotarło, że Natt nie chce Cię znać? - objął mnie.
- Typie, nie wtrącaj się. - Seba na niego spojrzał.
- Bo co? Odjeb się od niej. - Dave zasłonił mnie własnym ciałem. - Bo na prawdę źle skończysz. - powiedział.
- O ile wiem to Nathalie jest dorosła, a Ty zachowujesz się jak jej tatuś. - Sebastian uśmiechnął się ironicznie.
- Nie jak jej tatuś człowieku, tylko jak jej kumpel. Czy ja mam do Ciebie mówić alfabetem morsa, żebyś zrozumiał, że masz się od niej odpierdolić? - odsunął mnie delikatnie od siebie.
- Phoenix, nie. - złapałam przyjaciela za nadgarstek. - Nie warto, wracajmy na halę po resztę. - przytuliłam się do niego.
- Ja nie pozwolę Cię skrzywdzić byle śmieciowi. - szepnął.
- On mnie nie skrzywdzi, za wysoko ma, żeby do mnie dostać. - powiedziałam patrząc na jednego i na drugiego.
- I za bardzo ją Kocham . - dodał Seba.
- Zamknij się. - warknęłam. - Dave, idziemy. - złapałam Phoenix'a za rękę i splotłam nasze palce.
- Ja o tym powiem Mike'owi. - Dave na mnie spojrzał.
- Po co? Nic mi nie zrobił. - uśmiechnęłam się.
- Ale może zrobić. Czuję, że to cisza przed burzą. - Farrell przycisnął mnie do siebie. Zawiesiłam mu ręce na szyi i staliśmy tak oparci o drzwi hali.
- Już zdrada? - usłyszałam głos Mike'a.
- Jaka zdrada, pojebie? - Phoenix był wkurwiony, a Spike tylko to zaostrzył. - Jak nie wiesz, co się stało, to zamknij pysk. - warknął.
- To powiedźcie mi. - spojrzał na nas.
- Seba tu był. - powiedziałam.
- Co?! - Mike uderzył pięścią w ścianę. - Zabiję sukinsyna... - warknął i przytulił się do nas. - W porządku? - spojrzał na mnie. Kiwnęłam twierdząco głową. - Dzięki stary. - przeniósł wzrok na Dave'a.
- Dobrze wiesz, że Natt jest dla mnie jak siostra. Nie pozwoliłbym jej skrzywdzić. - Farrell pocałował mnie w czoło, a ja się tylko uśmiechnęłam.
- Powiemy Chazzowi? - brat spojrzał mi w oczy.
- Musimy. Chcę być z nim szczera. - powiedziałam.
- O czym macie mi powiedzieć? - Chester wyszedł zza ściany.
- Chazzy, Kochanie. - złapałam go za dłonie.
- Co się stało Pyszczku? - ukochany spojrzał na mnie zatroskanym wzrokiem.
- Wkurzysz się. - stwierdziłam. - Sebastian był pod halą. - wyznałam. - Chciał ze mną pogadać, ale Dave na szczęście się pojawił. - uśmiechnęłam się do Phoenix'a.
- Stary, dzięki. - Bennington poklepał przyjaciela po ramieniu. - Gnój ma przejebane. - warknął przytulając mnie do siebie.

KOCHANI, NIE WIEM JAK TERAZ BĘDZIE Z MOJĄ WENĄ, WIĘC NIE ZŁOŚĆCIE SIĘ, JAK BĘDĄ OPÓŹNIENIA Z ROZDZIAŁAMI .